تعطیلات، مخصوصا تعطیلات خارج از آخر هفتهها، لذت بزرگی هستند. هیجان خاصی دارن.
نه به خاطر این که یه کارمند دوست داره از کار فرار کنه. یا نه به خاطر این که به خواب بیشتر نیاز داره.
به خاطر این که زمان برای انجام کارهای دیگه بازتر میشه. روز تعطیل یعنی مجموعهی بزرگی از امکانات، حتی اگر بالفعل نشن.
طبق همون ایدهای که میگه لذت پیشبینیناپذیر لذت بالاتریه، تعطیلی هم که تو لیست تعطیلات هر هفتهمون نیست خیلی لذت بالاتری داره.
آما، آما اگه از این ور بیاییم کلی برنامه بریزیم برا روز(ای) تعطیل و انجام نشه، بعید نیست حس بدتری داشته باشیم نسبت به موقعی که برنامه نریختیم. به نظرم میرسه که ذهن مثلا آماده میشه برای خوشحالی شب بعد تعطیلی که آره این کارا انجام شد، اما چون میبینه همچین حسی نیست، یه هو بیشتر سقوط میکنه.
یه ایده دارم که اگه میخوام خوشحالتر باشم، انتظار قبلیم از خوشحالی رو بیارم پایین(:
مطمینم هیچ وقت مقصر اصلی به مردم نمیگن
ممنون از سایت خوبتون